Kopiec Kościuszki

Jest to jeden z pięciu kopców krakowskich. Poświęcony jest on Tadeuszowi Kościuszce. Znajduje się na Górze Świętej Bronisławy w zachodniej części Krakowa, na terenie dzielnicy Zwierzyniec. Czas budowy kopca przypada na lata 1820-1823. Przez cały czas zarządza nim Komitet Kopca Kościuszki w Krakowie. Został on powołany na potrzeby zbudowania Kopca Kościuszki w 1820 roku. Wystawy oraz siedziba komitetu znajduje się w części poaustriackiego Fortu nr 2 „Kościuszko”.

Obecnie zagospodarowane są tam trzy obiekty. Pierwszym jest Bastion V, który jest muzeum kościuszkowskim. Znajdują się tam dwie wystawy, czyli „Kościuszko – Rozdział I” i „Kopce Krakowskie”. Drugim obiektem jest Kaponiera południowa. Tam również znajdują się dwie wystawy (galeria figur woskowych „Polaków drogi do wolności” i „Twierdza a Miasto Kraków – 1846-1918”). Ostatnim obiektem jest Kurtyna I – V południowa. Jest to Centrum Wystawienniczo-Konferencyjne imienia Tadeusza Kościuszki. Znajdują się tam wystawy czasowe, wystawa interaktywna (wykonana razem z Politechniką Krakowską) zatytułowana „Żywe Konstrukcje” oraz wystawa z Muzeum Armii Krajowej „Życie codzienne I Korpusu PSZ w obiektywie Karola Bieniaka”. Można tam również obejrzeć wystawę zorganizowaną przez Instytut i Muzeum Historii Wojen Ministerstwa Obrony w Budapeszcie „Węgierscy żołnierze na wschodnim froncie 1914-1916”. Do Kopca można dojechać autobusami z centrum Krakowa. Samo zwiedzanie jest objęte opłatą, jednak istnieje parę dni w roku, kiedy wstęp jest za darmo.

Od śmierci Tadeusza Kościuszki narastał jego kult, jako bohatera narodowego. Cieszył się on dużą popularnością szczególnie w Krakowie, ponieważ to właśnie z tym miastem był on związany. Jego zwłoki także spoczęły w Krakowie. Społeczność domagała się więc wzniesienia monumentu, który będzie upamiętniał Naczelnika. Rozpoczęto więc zbiórkę pieniędzy na ten cel.

Niestety nie wiadomo było na co się zdecydować, aby sposób uczczenia bohatera narodowego byłby odpowiedni. Ostatecznie zdecydowano się na usypanie kopca na kształt poprzednich, istniejących od prawieków kopców w Krakowie. Uznano je za wzór trwałości oraz niezniszczalności.