Park Kultury i Wypoczynku w Gliwicach

Jest on położony na terenie dzielnicy Zatorze. Założony został w XVII wieku i należy do leśnego Pasa Ochronnego GOP. Park ten jest obszarem przyrodniczo cennym dla ornitofauny. Obecnie proponowane jest objęcie go ochroną w formie obszaru chronionego krajobrazu. Jego łączna powierzchnia wynosi trochę ponad 197 ha.

Na początku park miał nazwę lasu miejskiego. Pojawiła się ona na mapach z 1812 roku. Kiedyś dzisiejsza dzielnica Zatorze była nazwana właśnie lasem miejskim. Co ciekawe, również ulica Okrzei wytyczona w 1904 roku nosiła nazwę ulicy lasu miejskiego. Natomiast po 1945 roku ustanowiono dla tego obszaru nazwę Park Kultury i Wypoczynku. Warto wspomnieć o tym, że pełna nazwa parku to Park Kultury i Wypoczynku dla miast Gliwice-Zabrze. Od 1992 roku jest to także Las Komunalny. Mieszkańcy nazywają ten teren również Lasem Żorek, Parkiem Leśnym czy Laskiem Chorzowskim.

Przy ulicy Karola Szymanowskiego, która przecina park, znajdują się ruiny fundamentów. Prawdopodobnie są to pozostałości po niemieckim magazynie amunicji. W parku znajduje się siedem wzniesień, które mają wysokość do kilkunastu metrów. Powstały one w celu zbudowania kulochwytów dawnej strzelnicy. Przez park przebiegają także rowy melioracyjne. Znajdują się w nim również ścieżki dydaktyczne z tablicami, które przedstawiają najczęściej występujące gatunki drzew w parku. Ścieżka posiada łącznie długość 975 metra.

W Parku Kultury i Wypoczynku w Gliwicach dominują drzewa liściaste, takie jak buki czy dęby. W niektórych miejscach można spotkać gatunki iglaste. W obszarze parku przeprowadzane są cięcia sanitarne drzew, jednak rocznie zasadzanych jest około 20 tysięcy drzew w celu skompensowania wycinki drzew. Na przykład w 2008 roku wycięto 2443 drzewa, natomiast posadzono 23 855 sadzonek.

Interesujące jest to, że pierwsze zmianki o tym lesie pochodzą ze średniowiecza. Obszar ten nie należał wtedy do Gliwic. Początek parku, który mieści się koło ulicy Chorzowskiej sięga dopiero XVII wieku. To właśnie z tego okresu pochodzi kronika miasta, która wspomina o lasach komunalnych.