Filharmonia Narodowa

Funkcjonuje ona w gmachu, który znajduje się przy ulicy Jasnej 5 w Warszawie. Budynek został wzniesiony w latach 1900-19001 pod kierunkiem Karola Kozłowskiego. Obiekt został przebudowany w 1955 roku przez Eugeniusza Szparkowskiego. Obecnie dyrektorem naczelnym jest Wojciech Nowak, natomiast dyrektorem artystycznych jest dyrygent Andrzej Boreyko. Od roku 1955 organizowany jest tam Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. W budynku odbywa się także festiwal Warszawska Jesień.

Budynek został wzniesiony w stylu eklektycznym. Wzorowany był on na Operze Paryskiej. Na uroczystość otwarcia Filharmonii odbył się koncert inauguracyjny złożony z polskich kompozytorów. Wtedy orkiestrę poprowadził Emil Młynarski, natomiast jako soliści wystąpili Wiktor Grąbczewski oraz Ignacy Jan Paderewski.

W Filharmonii Narodowej odbywał się I Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. H. Wieniawskiego w 1935 roku, I Powszechny Festiwal Sztuki Polskiej w 1937 roku oraz częściowo XVII Festiwal Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w 1939 roku. Oczywiście II wojna światowa przerwała działalność tego obiektu. Budynek został zniszczony niemieckimi nalotami, a połowa członków orkiestry straciła życie.

Zespół został odtworzony w latach 1947-1948, natomiast budynek został odbudowany (w zupełnie innym stylu) w 1955 roku. Wtedy Filharmonia Warszawska została uhonorowana tytułem Filharmonii Narodowej. Po odbudowaniu budynku skład orkiestry poszerzono, a salę koncertową wyposażono w organy. Wybudowane zostały one przez berlińską firmę organmistrzowską Karl Schuke, Berliner Orgelbau Werkstatt. Instrument ten posiada 3 manuały z pedałem oraz 71 głosów. Wyposażone są one także w mechaniczną trakturę gry oraz elektryczną trakturę rejestrów. Co ciekawe, obecnie filharmonia liczy 112 instrumentalistów oraz 100 artystów chóru. Obydwa te zespołu odbyły już 140 tournées na pięciu kontynentach.